Nationaal Park Hainich
| Nationaal Park Hainich | ||
|---|---|---|
| Nationaal park | ||
  | ||
| Situering | ||
| Land |  Duitsland
| |
| Locatie |  Thüringen
| |
| Coördinaten | 51° 6′ NB, 10° 23′ OL | |
| Dichtstbijzijnde plaats | Eisenach Bad Langensalza | |
| Informatie | ||
| IUCN-categorie | II (Nationaal park)
| |
| Oppervlakte | 75 km² | |
| Opgericht | 1997 | |
| Website | www.nationalpark-hainich.de | |
| Foto's | ||
| ||
Beukenbos in Nationaal Park Hainich.
| ||
| nationaal park Hainich | ||
|---|---|---|
| Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa | ||
| ||
| Land | Duitsland
| |
| UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
| Criteria | ix | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 1133 | |
| Inschrijving | 2011 (35e sessie) | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Het Nationaal Park Hainich (Duits: Nationalpark Hainich), opgericht op 31 december 1997 in de streek Hainich, is het enige nationaal park gelegen in de Duitse deelstaat Thüringen. Het park heeft een oppervlakte van 75 km² en heeft als belangrijkste doel om het inheemse beukenbos te beschermen. In 2011 is een deel van het gebied toegevoegd aan de UNESCO-werelderfgoedinschrijving Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa. Het UNESCO-gebied staat eveneens bekend onder de naam Hainich en bedraagt 56,588 km². Het werelderfgoeddeel valt geheel binnen de kernzone van het Nationaal Park Hainich.[1]
Geografie
[bewerken | brontekst bewerken]Het 75 km² grote park ligt in het westen van het Bundesland Thüringen, ten oosten van de Werra en maakt deel uit van het natuurpark Eichsfeld-Hainich-Werratal. Het ligt in de stedendriehoek Eisenach–Mühlhausen–Bad Langensalza in het zuiden van het 160 km² grote bosgebied waar het Nationaal Park Hainich deel van uitmaakt.
Flora en fauna
[bewerken | brontekst bewerken]In het gebied komen naast de beuk (Fagus sylvatica) ook andere loofboomsoorten voor zoals de es (Fraxinus excelsior) en de linde (Tilia). Verder zijn er veel paddenstoelen en grote hoeveelheden voorjaarsbloemen zoals leverbloempje (Anemone hepatica) en bosanemoon (Anemone nemorosa). Onder de fauna bevinden zich opvallende soorten als de Europese wilde kat (Felis silvestris), vijftien vleermuissoorten, zeven spechtensoorten en 500 holbewonende keversoorten.
Toekomstvisie
[bewerken | brontekst bewerken]In het park, zo is de bedoeling, moet weer een Midden-Europees oerbos ontstaan, waar de natuur vrij wordt gelaten en dus niet gebruikt of bewerkt wordt. Met 50 km² is het momenteel het grootste ongestoorde beukenoerbos in Duitsland en het doel is dit gebied verder te vergroten.
Bijzonderheden
[bewerken | brontekst bewerken]In het oosten van het park is sinds 2005 een boomkroonpad dat vlak onder de boomtoppen loopt. In het zuiden is een uitzichttoren, terwijl in het westelijk gelegen deel van het park een zogenaamd Oerwoud-Life-Camp is aangelegd, speciaal voor scholieren en andere jeugd. In het noorden bevindt zich een "Germaans cultureel wandelpad" waarbij in het veen gevonden heiligdommen getoond worden.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (de) Nationaal Park Hainich. (Officiële webpagina van het Nationaal Park Hainich.)
- (de) Nationalen Naturlandschaften. (Extra informatie over Nationaal Park Hainich.)
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Administratief gebouw van het nationaal park in Bad Langensalza. -
Het boomkroonpad van Nationaal Park Hainich. -
Het bos in najaarskleuren. -
Klein huisje in het nationaal park. -
Oude eik. -
beukenbos
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Nationalpark Hainich op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) UNEP (2012). Primeval beech forests of the Carpathians and the ancient beech forests of Germany: Slovakia, Ukraine & Germany. Geraadpleegd op 25 november 2015.
· 
· 